არსებობს ორი მთავარი ვერსია იმის შესახებ, თუ როგორ მიიღო ვლად III- მა ახლავე ლეგენდარული მეტსახელი.
პირველი მათგანის თანახმად, მისმა შვილმა მემკვიდრეობით მიიღო მამამისმა ვლადისლავ II- მ, რომელიც მეფე სიგიზმუნდის მიერ დაარსებული დრაკონის რაინდული ორდენის წევრად ითვლებოდა.
მეორე ვერსიით, ვლადს მიენიჭა ეს მეტსახელი თურქული ჯარების წინააღმდეგ ბრძოლებში შეუდარებელი სისასტიკისთვის. ტეპესს ჰქონდა მიზეზი, რომ არ მოსწონდა ოსმალეთის იმპერია.
როგორც 12 წლის ბავშვი, ის და მისი უმცროსი ძმა რადუ მძევლად გაგზავნეს ოსმალეთის სულთანში. ორივე ბიჭი 4 წლის განმავლობაში თურქეთში ცხოვრობდა, რის შემდეგაც ვლადის ფსიქიკა გამოუსწორებლად შეიცვალა. ის ძალიან გაუწონასწორებელ პიროვნებად იქცა, ცნობილი უცნაური ჩვევებითა და იდეებით.
ერთი წლის შემდეგ, ვლახეთის ბოიარებმა მოკლეს ვლადისლავ II თავის უფროს ძმასთან, ვლადთან ერთად. და თურქებმა გაათავისუფლეს ტეპესი მისი ტახტზე დასასვენებლად. მაგრამ მან არა უმეტეს რამდენიმე თვე იმუშავა - იგი გაიქცა და ვერ გაუძლო გუბერნატორის იანოშ ჰუნიადის ზეწოლას.
ვლადიამიდან ვლაქიიდან გაქცევის შემდეგ მოლდოვაში თავშესაფრის მოთხოვნა მოითხოვა და მიიღო. ამასთან, მოლდოვის არეულობის შემდეგ, იგი იძულებული გახდა დაეტოვებინა ქვეყანა და კვლავ გაქცეულიყო, ამჯერად უნგრეთში.
კიდევ 4 წლის შემდეგ ტეპესი დაბრუნდა ვლახეთის საზღვრებში და უნგრელებსა და ტრანსილვანიელ ბოიარელებს დაეხმარა. ვლადმა შეძლო მამის ტახტის დაბრუნება და ამის შემდეგ ექვსი წლის განმავლობაში განაგებდა. მოკლე დროში, მაგრამ სწორედ ამ დროს გამოიკვეთა მისი სისასტიკე ყველაზე აშკარად: ისტორიული მონაცემებით, ექვს წელიწადში ტეპესმა 100 000 ადამიანი მოკლა.
ტახტზე ასვლიდან 5 წლის შემდეგ ვლად III- მ ომი დაიწყო ოსმალეთის სულთანთან, ხარკის გადახდაზე უარი თქვა. ერთი წლის შემდეგ, ლეგენდარული "ღამის შეტევის" გამოყენებით, მან თურქეთის არმია აიძულა დაეტოვებინა ვლახეთის საზღვრებიდან.
ამასთან, ერთი წლის შემდეგ, ტეპესს უღალატა უნთიელი ბერი მათიას კორვინმა და ამ ღალატის შედეგად, ვლადმა კვლავ იძულებული გახდა გაქცეულიყო მშობლიური ქვეყნიდან, ისევ უნგრეთში. და იქ მას ბრალი დასდეს თურქებთან თანამშრომლობაში, რაც აშკარა ტყუილი იყო. ამასთან, ამან ხელი არ შეუშალა უნგრეთის ხელისუფლებას ტეპესის საპყრობილეში ჩაგდება, სადაც მან 12 წელი გაატარა.
1476 წელს ვლად III დაბრუნდა ვლახეთში, კიდევ ერთხელ გახდა მისი სუვერენი. ამასთან, იღბალმა დიდხანს არ გაუღიმა მას - იმავე წელს ტეპესი მამის ბედს განიცდიდა: იგი მოკლა საკუთარმა ბოიარებმა.
