"ნაუტილუს პომპილიუსი" რუსული როკის ერთ-ერთი ლეგენდაა, ჯგუფი, რომელიც 80-იან წლებში გაჩნდა სვერდლოვსკში (ახლანდელი ეკატერინბურგი) და მოკლე დროში დაიპყრო მთელი ქვეყანა. სამწუხაროდ, "ნაუტილუს პომპილიუსმა" მრავალი პოპულარული როკ-ჯგუფის ბედი განიცადა: მეტეორიული აღმავლობა, უდიდესი წარმატება და ამის შედეგად დაშლა. ამის მიუხედავად, "ნაუტილუსის" საუკეთესო სიმღერებმა პოპულარობა დღემდე არ დაკარგა.
ლეგენდარული ჯგუფის "ნაუტილუს პომპილიუსის" ისტორია 1978 წელს დაიწყო. ამ დროს სვერდლოვსკის არქიტექტურული ინსტიტუტის სტუდენტებმა ვიაჩესლავ ბუტუცოვმა და დიმიტრი უმეცკიმ შექმნეს როკ-ჯგუფი, სახელწოდებით ალი ბაბა და ორმოცი ქურდი. თავდაპირველად ისინი ცეკვებზე გამოდიოდნენ და ასრულებდნენ სიმღერებს უცხოური ჯგუფების რეპერტუარიდან. 1982 წელს გამოჩნდა პირველი ალბომი, რომელშიც ბუთუსოვის მიერ დაწერილი სიმღერები იყო.
სახელი "ნაუტილუსი" წარმოიშვა 1983 წელს. იგი გამოიგონა ჯგუფის ხმის ინჟინერმა ანდრეი მაკაროვმა. 1985 წელს ჯგუფში გაწევრიანებულმა ილია კორმილცევმა შესთავაზა სახელის შეცვლა "Nautilus Pompilius" - ით, ვინაიდან იმ დროს უკვე არსებობდა ჯგუფების მნიშვნელოვანი რაოდენობა, რომლებსაც "ნაუტილუსის" სახელი ჰქონდათ. იმავე წელს ჩაიწერა ალბომი "Invisible", რომელშიც შედის, კერძოდ, სიმღერა "Prince of Silence", რომელმაც შემდგომში მოიპოვა პოპულარობა.
პოპულარობის სათავეში
ხმამაღალი პოპულარობა და მსმენელთა და კრიტიკოსთა აღიარება ჯგუფში მიიტანა 1986 წელს ჩაწერილმა ალბომმა "Separation", რომელშიც შედის "ნაუტილუსის" ისეთი ცნობილი ჰიტები, როგორიცაა "ეს მუსიკა მარადიული იქნება", "კაზანოვა", ეკრანი "," ხაკის ბურთი "," ერთი ჯაჭვით მიჯაჭვული ". ამავე დროს, წარმოიშვა ჯგუფის დაუვიწყარი სტილი, რომლის ელემენტები იყო სავალდებულო სამხედრო ფორმა, ორიგინალური მაკიაჟი და არაჩვეულებრივი პლასტიკა.
1987 წელს პირველად გაისმა სიმღერა "მე მინდა შენთან ვიყო", რომელიც დიდი ხნის განმავლობაში ჯგუფის ნიშანთვისებად ითვლებოდა. ჯგუფ "ნაუტილუს პომპილიუსის" პოპულარობის პიკად 1988 წელი ითვლება. შემდეგ უამრავი ტურის წყალობით, "ნაუტილუსომანიას" ტალღამ მოიცვა ფაქტიურად მთელი ქვეყანა.
ლეგენდის დასასრული
როგორც ხშირად ხდება, კომერციული წარმატების ტალღამ დაიწყო ურთიერთობების გაუარესება ჯგუფში. შედეგად, მისმა ერთ-ერთმა დამაარსებელმა, დიმიტრი უმეცკიმ დატოვა ნაუტილუსი. მალე ბუთუსოვმა თავად მივიდა დასკვნამდე, რომ მისი ჯგუფი არ ჯდებოდა რუსული შოუბიზნესის ფორმატში. 1988 წლის ნოემბერში მან მიიღო რთული გადაწყვეტილება ნაუტილუსის დაშლის შესახებ.
1989 წლის ბოლოს ვიაჩესლავ ბუტუცოვი ლენინგრადში გადავიდა, სადაც ჯგუფის ახალი შემადგენლობა აიყვანა. თუ "ნაუტილუსის" პირველ შემადგენლობაში აქცენტი გაკეთდა კლავიშებზე და საქსოფონზე, ახლა წინა პლანზე წამოვიდა გიტარის ხმა. ახალმა სტილმა ძველი თაყვანისმცემლების უმეტესობა ჯგუფს მოარიდა. ამასთან, ალბომების "შემთხვევითი" (1990) და "უცხო მიწა" (1992) გამოსვლის შემდეგ, "ნაუტილუს პომპილიუსმა" დაიბრუნა თავისი ყოფილი პოპულარობა. ასევე იყო ახალი გახმაურებული ჰიტები - "წყალზე სიარული" და "უსახელო მდინარის ნაპირზე".
ამის მიუხედავად, 1996 წელს ვიაჩესლავ ბუტუცოვმა მიხვდა, რომ ნაუტილუსმა თავი ამოწურა და გადაწყვიტა ჯგუფის საბოლოოდ დაშლა. 1997 წლის 5 ივნისს მოსკოვში კონცერტი გაიმართა, რომელმაც მიიღო სახელი "უკანასკნელი მოგზაურობა", შემდეგ მოხდა გამოსამშვიდობებელი ტურები ქვეყნის მასშტაბით და ჯგუფი დაიშალა. ასე დასრულდა ლეგენდა …
