მრავალი ხელნაწერი წიგნი შემორჩა ჩვენს დროში. მათ რომ ათვალიერებთ, აღფრთოვანებული დარჩებით, რომ ხელში გიჭირავთ ხალხის შრომა, რომლებიც მრავალი საუკუნის წინ ცხოვრობდნენ. მოდით ვისაუბროთ იმაზე, თუ როგორ და რა ხელით გაკეთდა ხელნაწერი წიგნები შუა საუკუნეებში.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
პირველი, რაც უნდა გაკეთებულიყო ხელნაწერი წიგნის შესაქმნელად, იყო გვერდების მასალის შერჩევა.
მაგალითად, პერგამენტი, რომელიც ცხოველის კანისგან მზადდებოდა. პერგამენტის დამზადება არ არის მარტივი და შრომატევადი. შუა საუკუნეებში თავდაპირველად უაღრესად მნიშვნელოვნად ითვლებოდა მხოლოდ მაღალი ხარისხის ტყავის შერჩევა. კანი პირველად გაჟღენთილი იყო ცივ წყალში 24 საათის განმავლობაში, შემდეგ კი ქვის ან ხისგან დამზადებულ ჭურჭელში, რომელიც ივსებოდა წყლის ცაცხვის ხსნარით, თავის კანის შემცირების მიზნით. ამის შემდეგ ისინი ჩაერთვნენ კანის პერგამენტად გადაქცევის პროცესში. ტყავი, რომელიც დასველების შემდეგ გახდა ტენიანი და მოქნილი, გაჭიმეს და შემდეგ გაშრეს ხის ჩარჩოზე.
ნაბიჯი 2
მრავალი შუასაუკუნეების წიგნი იყო დაწერილი პაპირუსზეც, ეგვიპტური ლერწმისგან გაკეთებული საწერი მასალა. ამასთან, ეს მასალა ძალიან მყიფე იყო და ქსოვილში საკმარისად ძლიერი ნაკეცები არ ჰქონდა, ამიტომ მას უფრო ხშირად იყენებდნენ არა წიგნების, არამედ გრაგნილებისთვის.
ნაბიჯი 3
ასევე, ჩვენს დრომდე შემორჩა ქაღალდზე დაწერილი მრავალი ხელნაწერი წიგნი. სტუდენტებისა და სასულიერო პირების წიგნები ყველაზე ხშირად ქაღალდისგან მზადდებოდა, თუმცა დიდ არისტოკრატიულ ბიბლიოთეკებში ასევე იყო ქაღალდის წიგნები.
ნაბიჯი 4
შუა საუკუნეებში წიგნის დამზადების პროცესი ასე გამოიყურებოდა: ქაღალდი ან პერგამენტი მიეწოდებოდა კვადრატული ფორმის დიდი ფურცლების სახით. რამდენიმე ასეთი ფურცელი ერთმანეთის შიგნით ჩასვეს, შემდეგ ვერტიკალურად შუაზე მოხრეს, შემდეგ კი ცენტრალური ნაკეცის ცენტრში გაუკრეს. მივიღეთ შეკერილი ფურცლების შეკვრა, რომელსაც ბლოკნოტებს უწოდებდნენ და ასეთი რვეულებიდან აგროვებდნენ წიგნებს.
ნაბიჯი 5
შუა საუკუნეების ხელნაწერი წიგნების ფურცლები ისე იყო გაფორმებული, როგორც თანამედროვე რვეულებში. მწიგნობარს შეეძლო თვითონ დაეფარა ქაღალდი, ან მას შეეძლო მასალის შერჩევა მზა სახაზავით მისთვის საჭირო ფორმატისთვის.
ნაბიჯი 6
შუა საუკუნეების წიგნები იწერებოდა კალმით. წერისთვის ხუთ ძირითად ბუმბულს ძირითადად იყენებდნენ გედის ან ბატის ფრთის გარედან. ბუმბული ოდნავ მოხვეული უნდა ყოფილიყო მარჯვნივ, და ეს ფრინველის მარცხენა ფრთიდან იყო აყვანილი.
