საინტერესო და მწვავე სტატიის წაკითხვის ან, მაგალითად, ინტერნეტში უახლესი ვიდეოს ყურების შემდეგ, ხშირად ჩნდება სურვილი, როგორმე მოახდინოთ რეაგირება მათ შინაარსზე - გამოთქვან თქვენი თანხმობა ან გააპროტესტოთ დასკვნები და დასკვნები ავტორი ან მსახიობები. ამის ყველაზე ბუნებრივი და ხელმისაწვდომი გზაა თქვენი კომენტარის გაკეთება წაკითხულზე, ნანახზე, მოსმენილზე. რომელია საუკეთესო გზა კომენტარის გაკეთების შესახებ იმ ტექსტზე ან ვიდეოზე, რომელიც თქვენ შეეხო? ამისათვის ზედმეტი არ იქნება შემდეგი პრინციპების დაცვა.
Ეს აუცილებელია
დაწყებითი უნარ-ჩვევები ტექსტებთან და სხვა სახის ინფორმაციულ მასალებთან მუშაობაში: ანალიზის უნარი და სურვილი, გააკეთონ ფასეული შეფასებები მასალების შინაარსის შესახებ, ჩამოაყალიბონ თქვენი პოზიცია
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
უპირველეს ყოვლისა, საჭიროა ნათლად გვესმოდეს, თუ რა არის ამა თუ იმ ფორმატის ტექსტის ან მასალის მთავარი პრობლემა (აუდიო, ვიდეო). აუცილებელია დაუყოვნებლივ ობიექტურად შეაფასოთ რამდენად კომპეტენტური ხართ ამ პრობლემასა და მასთან დაკავშირებულ თემებში, შემდეგ კი წინასწარი შეფასება მიანიჭოთ ავტორს, სიუჟეტს, მსახიობებს. ასეთი თავშეკავება დაგეხმარებათ გადაწყვიტოთ დაწეროთ თუ არა დეტალური კომენტარი. არ არის გამორიცხული, რომ შემოიფარგლოთ განცვიფრების მოკლე შენიშვნებით, რომ დაიწყოთ დისკუსია გამოქვეყნებული მასალის შესახებ.
ნაბიჯი 2
თუ თემში დარწმუნებული ხართ, მაშინ უნდა მიყვეთ ავტორის მსჯელობის ლოგიკურ ჯაჭვს (პუნქტიდან პუნქტამდე) ან ვიდეოს სიუჟეტს (სცენიდან სცენა). უკვე აქ შეგიძლიათ იპოვოთ გარკვეული არათანმიმდევრულობა არგუმენტაციაში, აღნიშნოთ წარუმატებელი შედარებები, სურათები, სცენები და ა.შ. ან გამოხატეთ თქვენი შეთანხმება არგუმენტებთან, სცენართან; დაამატეთ რამდენიმე თქვენი განსჯა და საილუსტრაციოდ შესაფერისი ფაქტები. ეს იქნება კომენტარის პირველი და შესაძლოა ყველაზე გრძელი ნაწილი.
ნაბიჯი 3
წინააღმდეგობებისა და / ან დამტკიცებების შემდეგ (რომელშიც უკვე გამოიხატება კომენტატორის დამოკიდებულება მასალის შინაარსთან და მიეთითება კომენტარის მტკიცებულება), მკაფიოდ ჩამოაყალიბეთ თქვენი პრობლემის ხედვა მთლიანობაში და შემდეგ შესთავაზეთ საკუთარი თავი მისი გადაჭრის გზები.
ნაბიჯი 4
არსებობს საფუძველი, რომ კომენტარს დაემატოს ან ბოლომდე დაწეროს შეკითხვები, რომელშიც გამოხატული იქნებოდა კომენტატორის შეცბუნება ბუნდოვანების და მასში არსებული უცნაური მაგალითების, განცხადებების, სცენების შესახებ. რა თქმა უნდა, ეს შეიძლება გაკეთდეს სხვა მკითხველთან ან მაყურებელთან შემდგომი განხილვის დროს, მაგრამ თავად კომენტარში ისინი მას საკამათო, არა დოგმატურ არომატს მისცემს. გარდა ამისა, ისინი მნიშვნელოვნად გააცოცხლებენ მის სტილს, სხვების დისკუსიის სტიმულს მისცემენ. ეჭვგარეშეა, რომ ეს პრინციპები (თუმცა სადღაც შემოკლებული ფორმით) შეიძლება გამოყენებულ იქნას არა მხოლოდ სერიოზულ სტატიებზე, არამედ, ფაქტობრივად, სხვა კომენტარებსა და დეტალურ შენიშვნებზეც. ნებისმიერ შემთხვევაში, ამ მარტივი წესების დაცვა აშკარად ზრდის ინტელექტუალური სიხარულისა და შინაგანი კმაყოფილების მიღების შანსს, როგორც წერილობითი კომენტარიდან, ისე დისკუსიიდან, რომელიც შეიძლება წარმოიშვას კომენტარი მასალის გარშემო.