ტერმინი "კლასიკური მუსიკა" ზოგჯერ ძალიან ფართო ინტერპრეტაციას ახდენს. იგი მოიცავს არა მხოლოდ წარსული წლების გამოჩენილი კომპოზიტორების ნამუშევრებს, არამედ პოპულარული შემსრულებლების ჰიტებს, რომლებიც მსოფლიოში გახდა ცნობილი. ამის მიუხედავად, მუსიკაში არსებობს”კლასიკის” მკაცრად ავთენტური მნიშვნელობა.
ვიწრო გაგებით, კლასიკური მუსიკა აღნიშნავს ამ ხელოვნების ისტორიის საკმაოდ მოკლე პერიოდს, კერძოდ, მე -18 საუკუნეს. მეთვრამეტე საუკუნის პირველი ნახევარი აღინიშნა ისეთი გამორჩეული კომპოზიტორების შემოქმედებით, როგორიცაა ბახ და ჰენდელი. ბახმა შეიმუშავა კლასიციზმის პრინციპები, როგორც ნაწარმოების აგება კანონით მკაცრად შესაბამისობაში. მისი ფუგა გახდა მუსიკალური შემოქმედების კლასიკური, ანუ სამაგალითო ფორმა.
ბახის გარდაცვალების შემდეგ იხსნება ახალი ეტაპი მუსიკის ისტორიაში, რომელიც ასოცირდება ჰეიდნისა და მოცარტის სახელებთან. საკმაოდ რთული და მძიმე ჟღერადობა შეცვალა მელოდიების სიმსუბუქემ და ჰარმონიამ, გრაციოზულობამ და ზოგიერთმა კოქტერობამ. და მაინც, ეს ჯერ კიდევ კლასიკურია: მისი შემოქმედებითი ძიებისას, მოცარტი ცდილობდა იდეალური ფორმის პოვნას.
ბეთჰოვენის ნამუშევრები წარმოადგენს კლასიკური და რომანტიკული ტრადიციების შეერთებას. მის მუსიკაში გატაცება და გრძნობა გაცილებით მეტი ხდება, ვიდრე რაციონალური კანონი. ევროპული მუსიკალური ტრადიციის ჩამოყალიბების ამ პერიოდში ჩამოყალიბდა ძირითადი ჟანრები: ოპერა, სიმფონია, სუიტა, სონატა.
ტერმინ "კლასიკური მუსიკის" ფართო ინტერპრეტაცია გულისხმობს წარსული ეპოქის კომპოზიტორთა ნამუშევარს, რომელიც გაუძლო დროს და სხვა ავტორებისთვის სტანდარტად იქცა. ზოგჯერ კლასიკა ნიშნავს სიმფონიური ინსტრუმენტების მუსიკას. ყველაზე მკაფიო (თუმცა არ არის ფართოდ გავრცელებული) შეიძლება ჩაითვალოს კლასიკური მუსიკის განმარტება, როგორც საავტორო, მკაფიოდ განსაზღვრული და მოცემულ ჩარჩოებში შესრულება. ამასთან, ზოგიერთი მკვლევარი მოუწოდებს, არ აურიონ ერთმანეთში აკადემიური (ანუ გარკვეულ ჩარჩოებსა და წესებში გადაჭრილი) და კლასიკური მუსიკა.
შესაძლო კაზუსია იმალება შეფასების მიდგომაში კლასიკის, როგორც უმაღლესი მიღწევების განსაზღვრისა, მუსიკის ისტორიაში. Ვინ არის საუკეთესო? შეიძლება თუ არა ჯაზის ოსტატების, The Beatles, The Rolling Stones და სხვა აღიარებული ავტორებისა და შემსრულებლების კლასიფიკაცია კლასიკოსებში? ერთი მხრივ, დიახ. ზუსტად ამას ვაკეთებთ, როდესაც მათ ნამუშევრებს სამაგალითო ვუწოდებთ. მაგრამ მეორეს მხრივ, პოპ-ჯაზ მუსიკას აკლია ავტორის მუსიკალური ტექსტის სიმკაცრე, რაც კლასიკურია. მასში, პირიქით, ყველაფერი ემყარება იმპროვიზაციას და ორიგინალურ შეთანხმებებს. ამაში არსებითი განსხვავებაა კლასიკურ (აკადემიურ) მუსიკასა და თანამედროვე პოსტ-ჯაზის სკოლას შორის.
